05-08-2019 Green river
Green river
5-8-19
Vannacht hoorde ik iets rondom de kano’s en de tenten scharrelen. Na een tijdje te luisteren (en hem te knijpen) besloot ik Richard wakker te maken en hem erop uit te sturen. Doel was het monster te verjagen. Richard kon geen monster vinden, maar wel een prachtige hemel met sterren.
We werden vroeg wakker en gingen opzoek naar sporen. Die vonden we! Het monster van vannacht was de hond van onze nieuwe buren. Gelukkig, geen eng monster! De kids werden wakker en Richard maakte van tortilla’s lekkere kaastosti’s. tenminste dat was de bedoeling. Het bleek dat we 160 glutenvrije tortilla’s gekocht hadden. Ik heb het echt te doen met de mensen die glutenvrij moeten eten. Het was echt niet te pruimen. Maar gelukkig dat we dit de komende dagen nog gaan eten en er niet jaren aan vast zitten.
Na het ontbijt gingen we de kano’s weer inladen en vertrokken we. We hadden een plan gemaakt hoe we de achtergelaten kano op zouden halen. Met flink Deed op het vel van de jongens en dichte kleding moest het goed komen. Gelukkig verliep het vlekkeloos. Het was een dagje kanoën, zwemmen, eten, zwemmen, weer op de kano, genieten van de uitzichten. Aan het einde van de dag vonden we een mooie zandbank waar we onze tenten opzetten. We zwommen wat, aten wat en dat was het dan wel. Onbewoond eiland gevoel, maar wel 28 km gekanood en geen levende ziel gezien. Alleen op de wereld.
Reacties
Reacties
Het zijn mooie verhalen, maar het zou niks voor mij zijn?!
Veel plezier nog.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}