https://www.recreation.gov/camping/campgrounds/232365/campsites plekje 46D

Om half zes stonden we op en binnen 3 kwartier hadden we ons kamp afgebroken. Net bij de camping zagen een mannelijk hert (deer). We wilden ergens onderweg ontbijten en deden dat in Grandlake. We aten er voor een kapitaal, maar wel heel erg lekker. We konden er in ieder geval weer even tegen. We reden weg en zagen net buiten Grandlake een aantal auto’s staan. Mensen stonden in de bosjes te turen. Het bleek dat er een mama moose met baby moose rond liep te scharrelen. We zagen nog net hun ruggen en dat zorgde alleen al voor opwinding. Onze route verliep door de Rocky mointains NP. Bij de ingang van het park kochten we een parkenpass. Hiermee mogen we in alle nationale parken van Amerika voor een heel jaar. Voor ons was het de tweede keer dat we deze route reden en wederom vonden we hem prachtig. Lars en Fabrice keken hun ogen uit. Prachtige vergezichten, besneeuwde bergtoppen, meertjes, herten, marmotten, te veel om op te noemen. We stopten even bij het visiter center en begonnen toen aan de lange tocht naar South Dakota. De weg liep door Wyoming. Het leek wel een toendra. Lars had uitgevonden hoe de bluetooth in de auto werkte. Om beurten mochten we onze opgeslagen muziek uit de telefoons toveren. Uiteindelijk kwamen we om half zeven aan Mount Rushmore. Daar was men bezig om het pad naar de vier hoofden van de presidenten te renoveren. We konden er dus helaas niet dichtbij komen. Toch is het ons gelukt om mooie foto’s te maken en ons te verbazen over het werk waar men in 1928 mee gestart was. Hoe doe je het?? Petje af. Intussen begon het later te worden en de magen te rammelen. We aten in Rapid City bij de Taco Bell (voor Fenna de Taco hel). Fenna was vanmorgen ziek opgestaan, ze was wat grieperig. Ze at wat frietjes en dronk wat limonade. Eenmaal terug in de auto moest ze overgeven en kon gelukkig nog net op tijd de auto verlaten. Terwijl Fenna in het gras daar aan het overgeven was stak er een hert over. Het bleek dat aan onze kant haar twee jongen zaten. Zo lief, met van die mooie witte stipjes, net als Bambi. Moeders ging snel naar haar kindjes die meteen begonnen te drinken. Zooooooo schattig. We vervolgde onze weg en intussen waren we aangekomen op onze camping Roubaix lake. Het was al schemerig en we moesten opschieten om de tenten op te zetten. Dat lukte nog net voordat het helemaal donker was. De meiden gingen naar bed en de mannen maakten een kampvuurtje, maar tegen een uur of negen gingen de luiken toch dicht.