https://www.recreation.gov/camping/campgrounds/274315/campsites

11-8-19

Na een heerlijk nachtje met ontbijt in het hotel vertrokken we om half negen. Bij de Sandia Tramway mochten we met het derde ritje mee. Fijn om zo vroeg te kunnen starten. De dame achter de balie vroeg of we zeker wisten dat we terug wilden lopen. Het was namelijk een hele wandeling. Daarbij had ze wel eens gedacht: moeten mensen hier naar beneden lopen? Hoe lang het duurde? Minstens 6 uur! Ik begon door haar opmerking behoorlijk te twijfelen. Richard zei nog: je hoeft niet mee, je kunt ook wachten totdat wij weer terug zijn! Ik dacht: nou, laat ik het boven maar bekijken.

Boven stond een gepensioneerde dame te vertellen over de wandeling. Ze adviseerde de La Lauze trail en was 10 mijl (16 kilometer). Het zou een gemakkelijke wandeling zijn met veel bloemen en cactussen. Een uurtje of drie zou hij volgens haar duren! Ik ging ervoor.

Het was inderdaad een mooie wandeling, maar je moest wel vaak over veel grote granieten rotsblokken lopen/kruipen. Ik kreeg er op een gegeven moment goed de balen van. Fenna en ik bleven daardoor vaak achter wat de irritatie bij sommige (we noemen geen namen) opwekte. Fenna had haar wandelsokken vergeten en kreeg al snel blaren. Persoonlijk vonden we allemaal wat anders van deze tocht. De mannen vonden hem super, Jessie ook, maar Fenna en ik niet zo. Wel mooie uitzichten met bloemen en zo, maar wel een pittige. Op een gegeven moment hoorde we Jessie gillen. Ze was uitgegleden en met haar voet in een cactus beland. Er zaten wel tien prikkers in haar voet. Auw, dat was pijnlijk. Uiteindelijk na 4,5 uur zagen we de splitsing. Aan de ene kant kon je naar het upper-parkway, daarvoor moest je nog 1 mijl lopen. De andere kant ging naar het Lower-parkway. Dat was nog 2,5 mijl lopen, en daar stond onze auto. De mannen gingen de auto halen en wij zouden op ze wachten bij de upper. Intussen begon het flink te betrekken en te rommelen. We zaten 20 minuten te wachten toen het stevig begon te regenen. We doken snel het wc-hokje in om droog te blijven. De mannen waren echter drijfnat geworden. Gelukkig was het niet koud, warm zelfs.

Na deze tocht gingen we boodschappen doen voor morgenvroeg. Richard had zin in pannenkoeken met vers fruit. Eten deden we bij de PandaExpress. Daar kun je noodels en dergelijke bestellen. Omdat Jessie nog onderbroeken nodig had ging ze samen met Lars kijken bij een winkel tegenover de Panda. (Marshalls). Lars kwam terug met de mededeling dat het een winkel was ala Ross, maar dan veel beter. Dat ging nog wel eventjes duren dus. Ik liep heel even mee naar binnen, maar was te moe om kleding te zoeken. Ik sloot me aan bij Juul in de auto en deed daar een dutje. De anderen kwamen na een half uur terug. Fenna stralend met een nieuwe jas, Richard met een droog T-shirt, Lars met een Calvin Klein shirt en Jessie met onderbroeken. Daarna begonnen we aan de terugreis die 2 uur duurde. Tegen half negen waren we weer op de camping. Onze tentjes stonden er nog en we konden zien dat het flink geregend had. Alles was droog gebleven.