https://www.recreation.gov/camping/campgrounds/274315/campsites

10-8-19

Omdat we gisteren geen gas hadden kunnen vinden, maakte Richard eerst een vuurtje. Daarop zette hij de koekenpan en bakte eieren met spek. Dat werkte prima. Na het ontbijt gingen we naar Albuquerque. We waren van plan om naar de Sandia tramway te gaan. Eenmaal met de gondel boven wilden we terug lopen. Omdat het toch nog een hele route rijden was kwamen we pas tegen 11 uur aan. We wilden ook nog naar het Atoommuseum en Fenna en Fabrice wilden ons trakteren op een etentje. Daarnaast hadden we kaartjes gekocht voor een baseballwedstrijd. Deze begon al om half zeven. Een druk en vol programma dus. We hoorden bij Sandia dat het teruglopen tussen de 4 en 6 uur zou duren. Dat gingen we niet redden, we moesten onze plannen aanpassen. We kozen ervoor om morgen terug te komen en met de Sandia tramway te gaan. Dan konden we nu naar de Old Town en naar het Atoommuseum. De planning van morgen zou dan komen te vervallen. Dat was wel jammer, maar we moesten keuzes maken. Het is namelijk zo dat we hier heel veel leuke dingen te doen zijn, maar de afstanden erg groot zijn. Niet getreurd. We gingen naar de Old Town en vonden het fantastisch. Het heeft een Mexicaanse sfeer met mooie witte steegjes vol met bloemen en mooie kleuren. In het midden staat een witte kerk tussen de kunstenaarswinkelkeltjes. We slenterden een paar uur door de steegjes en aten er een ijsje.

Daarna gingen we op pad naar het Atoommuseum. Omdat dit niet echt een vrouwending was, bleven de dames buiten zitten. Heerlijk op een lekkere stoel (wat kun je daar van genieten) met internet…heerlijk. We konden weer het nieuws lezen en de mail lezen. Deze vakantie hebben we namelijk maar erg kort de tijd om dit uitgebreid te doen. We zitten veel in buitengebieden, waar geen internet is. En hebben we internet dan is het snel een appje of een verhaal uploaden. In ieder geval, ons hoorde je niet klagen. De mannen vermaakten zich prima in het museum.

Fenna en Fabrice trakteerden ons op de Italiaan. We aten er van het buffet en het was echt superlekker. We hadden opdracht gekregen om niet al te veel tussendoor te eten, dus we hadden met zijn zevenen een flink gat in het buffet gegeten.

Toen was het de hoogste tijd om naar het stadion te gaan. Om de dag is er iemand anders navigator. Onze navigator van vandaar (Fabrice) stuurde ons feilloos door de stad. Mooi op tijd kwamen we aan bij het stadion. We vonden de wedstijd leuk, maar die gekke Amerikanen nog leuker. Wat eten ze veel en vaak. Lars en Jessie wilden ons trakteren op een drankje, maar Richard waarschuwde ze dat een pilsje al 10 dollar koste! het entertainment tussendoor was hilarisch. Dan weer kwamen er meiden met kanonnen en schoten T-shirts het publiek in, dan weer ballen die we moesten vangen, met als afsluiter een vuurwerkshow. Omdat het gisteren nogal laat geworden was en we hier morgenvroeg weer moeten zijn voor Sandia dacht ik op een gegeven moment: wat zou het fijn zijn als we niet dat hele stuk weer moeten rijden. Ik zocht op een motelletje en Richard was al snel overgehaald. Het vele rijden van de afgelopen dagen gaat hem niet in de koude kleren zitten. Vandaar dat we nu lekker in het Red Roof Inn hotel zitten op 10 minuten afstand van het stadion. Soms moet je je die luxe gewoon gunnen. De tenten zien we morgenavond wel weer terug.