https://www.recreation.gov/camping/campgrounds/274315/campsites

9-8-19

Vannacht had het een beetje geregend. Toen we wakker werden om half zeven regende het nog steeds. Een uur later was het droog en konden we uit de tentjes. We maakten pannenkoeken klaar en deden het rustig aan. We bespraken met de kids de mogelijkheden voor vandaag. Wat wilden we gaan doen? Er waren hier zoveel leuke dingen te doen. We spraken af dat we eerst naar Bandeliers national monument zouden gaan. Daarna wilden we de Farmersmarkt bezoeken en naar Origami in the garden. De laatste twee waren een idee van Lars. Onderweg kwamen we de Jemez waterfall tegen. Dit was een mooi moment om even mee te pakken. De camping waar we nu op verblijven is hiernaar vernoemd. Je kunt het eigenlijk niet maken om die over te slaan. Het was maar een korte wandeling naar de waterval.

Lars voelde zich vandaag niet zo lekker en ook Fenna was niet fit. Ze had last van rugpijn. Hopelijk zijn ze snel weer beter.

Ik had foto’s op internet gezien van Bandelier en dacht dat dit een plek was waar je langs kon rijden. Een gevalletje kijken en weer door. Niet dus. Bij binnenkomst in het park werden we naar de shuttelbus geloodst. Na een ritje van 20 minuten kwamen we bij het visitorcenter aan. We verbazen ons er steeds over dat al deze faciliteiten binnen de prijs vallen van de parkenpas. We kregen eerst een praatje van een ranger die de meest voorkomende vragen uit ging leggen. Daarna mochten we naar het park. Omdat sommigen van ons nog naar het toilet moesten hadden we de tijd om naar het tuintje van het visitorcenter te kijken. Daar was een kolibrie druk bezig om nectar uit bloemen te halen. Mijn hart maakte een sprongetje. Deze vogeltjes vind ik altijd zo indrukwekkend, maar we hadden ze deze reis nog niet gezien. Juul wel, maar hij was dan ook de enige. We liepen een kort rondje en zagen de holen waar de indianen vroeger in leefden. Dat was mooi om te zien.

De volgende stop was de Wallmart. We hadden gasflesjes nodig voor ons kooktoestel. Omdat we zo dicht bij de farmersmarkt waren besloten we daar eerst naar toe te gaan. Helaas was deze dicht. Toen we naar binnen loerden zagen we dat er een bruiloft was. Tja, dat was pech voor ons. Na ons bezoek aan de Wallmart (helaas zonder gasflessen) vervolgende we onze weg naar de garden. Het was een privé tuin van een kunstenaar. We keken er een half uurtje rond en hielden het voor gezien.

Omdat we zo vroeg waren hadden we nog geen zin om te gaan eten. We wilden vandaag naar Applebees om Juul zijn slagen te vieren. Dit was de reden voor ons Amerika bezoek (grapje) en wilden we niet afraffelen. Om de tijd te doden gingen we naar de Ross. Daar houden we het altijd wel een uur vol. Juul en Fabrice waren de enige die we hier niet blij mee kunnen maken.

Hierna gingen we naar Applebees. Juul had al een jaar geroepen dat hijwontontaco’s wilden eten. Daar had hij zoooooooooooon zin in. Groot was dan ook de verbazing dat hij iets anders koos. We moesten er wel om lachen. We aten er heerlijk en het was supergezellig. De serveerster deed alle moeite om het ons naar de zin te maken. We gaven haar een flinke tip. Intussen was het buiten flink gaan betrekken en zag de lucht inktzwart. We zaten nog maar net in de auto of het begon te regenen. Van regen kwam onweer en heel veel regen. Het was een onweersbui die zeker een uur aan bleef houden. Nog nooit in mijn leven heb ik zo’n spektakel meegemaakt. Auto’s stonden langs de snelweg en konden de regenval niet handelen. Na een uur waren ze daarboven klaar en was het over. Respect voor moeder natuur.

Op de terugweg moesten we een weg inslaan waar tolhuisjes stonden. Dat waren we niet van plan. Niet omdat we geen zin hadden om tol te betalen, maar omdat ik wel eens op het forum gehoord heb dat dit gedoe gaat geven met het verhuurbedrijf. Dat gedoe kan behoorlijk in de papieren lopen. We besloten om door te rijden, maar kwamen er achter dat er geen andere mogelijkheid was dan deze weg te nemen. Ik liep naar de meneer in het “tolhokje” en legde mijn probleem uit. Het bleek dat dit geen tolhokje was. Dit was militairterrein. We mochten zonder tol door. De meneer was blijkbaar blij om iemand te zien. Hij vertelde honderduit over dat hier de eerste atoombom gemaakt was, er een film was opgenomen (Lone ranger oid iig met Jack Nickelson), dat ik Jemez verkeerd uitsprak en ga zo maar door. Intussen zat de rest in de auto te wachten en te hopen dat we door konden. De meneer gaf aan dat we een ID moesten laten zien en door mochten. Ik liep terug naar de auto en vertelde dat we door mochten en ik het verhaal later wel zou vertellen. Bij het hokje aangekomen begon de meneer zijn verhaal weer opnieuw. Over de atoombom, de film en ga zo maar door. Het was echt komisch. Hij drukte ons op het hart om voorzichtig te rijden ivm de herten.

Bij de tenten was alles droog, die waren gelukkig aan de onweersbui ontkomen ?.